روز شصت و نهم

 

اگر از من بپرسند مهمترين يافته تو در بهبود زندگى عاطفى چيست، خواهم گفت:
سازگارى معقول؛
كار آسونى هم نيست؛
خيلى خويشتن دارى ميخواد،
خيلى متانت ميخواد،
حوصله بايد كنى ،
وقت بايد بگذارى،
جرات بايد كنى ببينى تو نيز اشتباه ميكنى،
در واقع خودسازى ميخواد یار خوب شدن،
همسر خوب شدن،
و ماندن.
#عليرضاشيرى

امروز که به زندگی و رازهاش و اصرارم برای کشف آینده و خواندن ذهن آدمها فکر میکردم

از خودم پرسیدم این سوالهایم رو درمورد آینده

اصلا تحمل دونستن حقیقت رو دارم درموردشون

اگه خلاف میلم باشه میتونم تاب بیارم

درسته زندگی گاهی خیلی سخت بوده و هست

درسته بعد از مدتها فهمیدم که یک نفر که مثلا یک سال تمام  شب و روزم بهش فکر کردم

برای برگشتنش دعا کردم

هیچوقت برنگشت

بعدها به خودم گفتم دیوونه ای

خودت رو معطل کردی

ولی شاید اون دوره انتظار نیاز بوده برای ترمیم زخم من

زخمی که از رفتن اون آدم خوردم

و هیچوقت شاید نفهمیدم عمق جراحت رو

یا انقدر مغرور بودم که نخواستن به روی خودم بیارم

پس شاید خوبه که خودم حداقل خودم رو قضاوت نکنم

بپذیرم این حقیقت رو که زندگی خودش در زمان خودش

اسرارش رو برای ما فاش میکنه

اصرار برای دانستن آینده باعث آرامش ما اگه میشد

هستی راههایی برای آگاهی کردنمان پیدا میکرد

پس رها کن بپذیر

و بدون که الان شاید در بهترین شرایط خودت هستی

اصلا بهترین تقدیر تو این بوده که اینجا تنها بشینی و برای دل خودت بنویسی

هزار تا سوال و انتظار توی دلت داشته باشی

شاید تحمل شنیدن پاسخشون رو هنوز نداری

و شاید این انتظار دوره نقاهت زخم از دست دادن کسی هست که روزی دوستش داشتی

و هنوز هم دوستش داری

پس زمان بده

بدون که زمان زخمها را شفا میدهد

نوشته شده توسط شهرزاد در 23:35 |  لینک ثابت   •